Rumianek pospolity to jedną z najbardziej znanych i popularnych roślin leczniczych.
Rumianek pospolity (łac. Matricaria recutita) pochodzi ze wschodniej części obszaru Morza Śródziemnego; dziś jest rozpowszechniony prawie wszędzie.Surowcem zielarskim są wysuszone koszyczki.
Rumianek Pospolity (Matricaria chamomilla) to roślina jednoroczna i należy do rodziny złożonych. Znana również pod nazwami rumianek lekarski, rumianek apteczny, kamilki. Rośnie jako pospolity chwast na polach, miedzach, w zbożu, glebie gliniastej, na leśnych łąkach, zboczach, polach ziemniaczanych i buraczanych wśród kukurydzy i koniczyny. Szczególnie obficie występuje po śnieżnej zimie i wilgotnej wiośnie. Aromatyczny i przyjemny zapach oraz puste koszyczki kwiatowe odróżniają rumianek pospolity od podobnej maruny bezwonnej.
Skład rumianku
Drobne, biało-żółte kwiaty rumianku zawierają substancje, które rzadko występują w świecie roślin. Rumianek zawiera przede wszystkim wyjątkowo dużą ilość (nawet do 1,5 proc.) olejku eterycznego bogatego w związki o specyficznych właściwościach leczniczych, m.in. działający przeciwalergicznie chamazulen, a także alfa-bisabolol i jego tlenki. W kwiatach są również flawonoidy, spiroeter, fenolokwasy, fitosterole, poliacetyleny, garbniki katechinowe, gorycze, związki kumarynowe i śluzowe, cholina, witamina C i liczne sole mineralne. Właśnie tej różnorodności składników rumianek zawdzięcza opinię jednej z najcenniejszych roślin leczniczych.
Właściwości lecznicze
Rumianek pospolity ma zastosowanie głównie jako cenna roślina lecznicza i kosmetyczna. Jest dzięki temu jedną z najbardziej znanych i popularnych roślin leczniczo-kosmetycznych. Ziele rumianku używa się głównie w formie zaparzanych herbatek i jako płyn do przemywania, jako odwary (wywary), wyciągi, ale przede wszystkim w formie olejku rumiankowego (łac. Oleum Chamomillae), nazywanego w handlu – Azulanem. W medycynie używa się głównie olejku, najczęściej stosując go doustnie, jako środek przeciwzapalny i przeciwskurczowy (ma właściwości rozkurczające mięśnie gładkie i uśmierzające bóle) w układzie pokarmowym (np. w nieżycie jelit i żołądka, w lekkich zatruciach pokarmowych, przy kolkach). Zewnętrznie w kosmetyce i leczniczo stosuje się go natomiast na: stany zapalne skóry i błon śluzowych, rany skórne, alergie skórne, owrzodzenia, rumień skórny, oparzenia słoneczne i termiczne (I i II stopnia), hemoroidy, stany zapalne narządów rodnych, bakteryjne infekcje jamy ustnej i gardła, zapalenie spojówek, a także w stanach zapalnych dróg oddechowych (w postaci inhalacji) itp. Rumianek pospolity ma bowiem także właściwości przyspieszające gojenie się ran, dezodoryzujące, przeciwalergiczne, przeciwbakteryjne i neutralizujące toksyny bakteryjne, a także pobudzające przemianę materii w skórze. Rumianek również świetnie pielęgnuje włosy, uspokaja i pomaga zasnąć.